Ulu Divan

Klasik Türk Şiiri Güldestesi

Bu Blogda Ara

Ana Sayfa
SÛFÎ KİMDİR?
FATİH ŞARAP İÇER MİYDİ?

Nihânî etiketine sahip yayınlar gösteriliyor

Tümünü göster

Kayıtlar

Sevme şehrî güzeli ger meh-i tâbân ise de [Nihânî, İbrahim Çelebi]

tarih: Kasım 30, 2018

+

0

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Diğer yayınlar

Yüzyıllar

14. yy
15. yy
16. yy
17. yy
18. yy

Kategori

Güldeste
Günümüz Türkçesi
Mazmunlar
Şerh

Şairler

Ahmed Paşa Ahmed-i Dâî Ahmedi Atâyî Avni Bağdadlı Rûhî Bahâyî Bâkî Bosnalı Sâbit Cem Sultan

Cevrî Esrar Dede Fehîm-i Kadîm Fuzûlî Ganîzâde Nâdirî Gazâyî Hayâlî İsmetî Kânî Karamanlı Nizâmî Kuddisi Nâbî Nâilî Necâtî Nedim Nedîm-i Kadîm Nef'î Nesîmî Neşâtî Nevres-i Kadîm Nihânî Râgıb Paşa Râsih Süleyman Çelebi Şeyh Gâlib Şeyhi Şeyhoğlu Şeyhülislam Yahya Taşlıcalı Yahya Yavuz Selim Zâtî

Daha fazla göster Daha az göster

Arşivleme

2023 14

2022 22
- Aralık 4
- Kasım 4
- Ekim 2
- Eylül 1
- Mayıs 6
- Nisan 5
2021 1
- Ocak 1
2018 9
- Kasım 9
2013 6
- Mayıs 4
- Mart 2
2012 29
- Mayıs 8
- Nisan 19
- Mart 1
- Şubat 1
2011 2
- Nisan 2
2010 4
- Kasım 3
- Ekim 1

Daha fazla göster Daha az göster

Kötüye Kullanım Bildir

Abone ol

Kayıtlar

Atom

Kayıtlar

Tüm Yorumlar

Atom

Tüm Yorumlar

Çok okunan

Çîn-i zülfün miske benzettim hatâsın bilmedim

1. Çîn-i zülfün müşke benzetdüm hatâsın bilmedüm Key perîşân söyledüm bu yüz karasın bilmedüm 2. Ben kara toprağ idüm cân verdi bûyundan sabâ Hey ne cân-perver kıyâmet dil-rübâsın bilmedüm 3. Kad kıyâmet gamze âfet zülf fitne hat belâ Âh kim ben hüsnünün bunca belâsın bilmedüm 4. Dün tabîbe derd-i dilden bir devâ sordum dedi Gam yemeden özge bu derdün devâsın bilmedüm 5. Cânıma bir merhabâ sundı ezelde çeşm-i yâr Şöyle mest oldum ki gayrun merhabâsın bilmedüm 6. Kadd-i dil-dârun hevâ-dârı değilse zülf-i yâr Her kademde n'içün öper hâk-i pâsın bilmedüm 7. Kasdı hâk etmek değilse ömrini âşıklarun Ayağa n'için salar zülf-i dü-tâsın bilmedüm 8. Ben kemân-ı vasluını çekmek dilerdüm dilberün Hecr hükm-endâz imiş tîr-i kazâsın bilmedüm 9. Sidreye benzetdigüm 'ayb etme cânâ kaddüni K'anı benzetmekde bundan müntehâsın bilmedüm 10. Çün cihândan yeğ bilür ma'şûk sırrın âşıkun Pes neden dinler rakîbin iftirâsın bilmedüm 11. Hâk-i pâyün açtı dil çeşmin ki gördüm hüsnüni Nice

Âkıbet gönlüm esîr etdin o gîsûlarla sen

1.Âkıbet gönlüm esîr etdin o gîsûlarla sen Hey ne câdûsun ki âteş bağladın mûlarla sen 2.Gamze-i fettânunı koydun ki yıkdı ‘âlemi Bahse dalmışken çeh-i Bâbilde câdûlarla sen 3.Böyle çâpük geldün ey hatt-ı siyeh ruhsârına Var ise pervâza meşk etdün piristûlarla sen 4.Ben mi sâki olayım bezme dururken sevdiğim Böyle sîmin sâklar billûr bâzûlarla sen 5.Görmeden Mecnûnlarun sahrâdaki cem’iyyetin Sevdiğim meşk-i nigâh eylerdün âhûlarla sen 6.Serv-i dil-cûyumdan ayrı geşt-i gülşen istemem Var yürü istersen ey eşk-i revân cûlarla sen 7.Nâzdan hâmûşsun yohsa zebânun duymadan İstesen bin dâstân söylersin ebrûlarla sen 8.Şûhdur tâ şöyle reftârun ki farketmez bakan Şöyle gitsen serv-i âzâdım akar sularla sen 9.Bü’l-‘aceb ‘ayyâr-ı efsûn-gersin ey kilk-i Nedîm Çok tabî’at ser-hoş eylersin bu dârûlarla sen Günümüz Türkçesi: 1.Omuza dökülen o uzun saçlarla sen nihayet gönlümü esir ettin. Hey sen ne büyücüsün ki saç kıllarıyla ateş bağladın. 2.Sen Bâbil kuyusunda büyücülerle bahse (=iddiaya) dalmışken

Ne gamzen ohı kim atsan nişâna irer ey meh-rû

Önbilgi: Eskiler Allah'a ulaşmak için biri "akıl" diğeri "aşk" olmak üzere iki ayrı yolu tutma konusunda asırlar boyu süregelen bir fikir ayrılığı içerisindeydiler. Daha çok "ulemâ" denen ve hadis, tefsir, fıkıh vb. zahir ilimleri ile uğraşarak kendilerine bir yol seçen medreselilerin aklı tercih etmelerine karşılık; tasavvuf ve tarikat ehli kimseler bu yolun insanı Allah'a götüremeyeceğini, aklın bu sarp yolda topal bir binek hayvanı kadar âciz kalacağını iddia ederek asıl tutulması gereken yolun aşk olduğunu öne sürüyorlardı. Klâsik şiirin sürekli üzerinde durduğu önemli noktalardan birisi, insanı bu esas hedefe ulaştıracak aşkı terennüm etmekti. Yerleşik kanaate göre ilâhî aşkın ilk basamağı -Fuzûlî'nin Leylâ ve Mecnûn 'unda olduğu gibi- bir insanı sevmek olduğuna göre, hedefin ilk merhalesi, insanı . onun güzelliğini övüp yücelten eserler ortaya koymaktı. Bu insan tipinin seçimi yapılırken hemen daima, aşağıdaki eserin son beytinde

Yükselişte Olanlar [Trending]

Cihân-ârâ cihân îçindedir ârâyı bilmezler

Cihân-ârâ cihân îçindedir ârâyı bilmezler O mâhîler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler Harâbât ehline dûzah azâbın anma iyi zâhid Ki bunlar ibn-i vakt oldu gam-ı ferdâyı bilmezler Şafak-gûn kan içinde dâğını seyretse âşıklar Güneşte zerre görmezler felekte âyı bilmezler Hamîde kadlerîne rişte-i eşki takup bunlar Atarlar tîr-i maksûdû nedendir yâyı bilmezler Hayâlî fakr şâlına çekenler cism-i uryânı Anınlâ fahrederler atlas ü dîbâyı bilmezler Vezni : Mefâîlün Mefâîlün Mefâîjün Mefâîlün Günümüz Türkçesi: 1.Cihanı beziyen (Allah) cihanın içindedir; herkes onu aramayı bilmez. Nitekim, denizdeki balıklar da denizin ne olduğundan haberdar değildir. 2.Ey sofu! Meyhanede oturup aşk ve şarapla günlerini geçirenlere yarınki cehennem azabından bahsetme; bunlar, geçmişi ve geleceği bırakıp, yaşanılan güne değer veren kimselerdir, yarının tasasını çekmezler. 3.Âşıklar, şafak renginde kıpkızıl, kanlı yaralarını (aşk yüzünden bağırlarında açılan yaraları) seyrederler ve güneşte zerre zerre değeri bil

Azm-i sefer ettin, dil-i nâ-çârı unutma

Azm-i sefer ettin, dil-i nâ-çârı unutma Gittin güzel ammâ bu dil-efgârı unutma Gâhîce uyandıkca şebistân-ı safâda Şol gîce olan sohbet-i hem-vârı unutma Vardıkça şeker hâba, girip bister-i nâza Ne zehri içer dîde-i bîdârı unutma Kâküllerini şâneye çektikçe seherler Yâdına getir, kalb-i dil-efgârı unutma Âyinede gördükçe, kaçan, hasta nigâhın Lûtfeyle tabîbâ, men-i bîmârı unutma Ahvâlimi yazdım bütün evrâk-ı dilimde Destindeki mecmûa-yı nâçârı unutma Ben sabredeyim derd ü gam-ı hicrine ammâ Sen de güzelim ettiğin ikrârı unutma Ağlatmayacaktın, yola baktırmayacaktın Ol va’de-i tekrâr be tekrârı unutma Hicrânın ile çektiğimi sen de bilirsin Her vechile dîdâra sezâvârı unutma Yok tâkatı hicrine, lûtfeyle efendim Dilhaste-i aşkın olan Esrâr’ı unutma Günümüz Türkçesi: 1.Gitmeye yönelmişsin, çaresiz gönlü unutma. Ey güzel, gittin. Ama bu gönlü yaralıyı unutma. 2.Safa yatağında uyandığın zaman, o gece olan güzel sohbeti unutma. 3.Naz döşeğine girip tatlı uykuya vardıkça, uyanık gözün içtiği z

Oğuz Han Mersiyesi

İy vefâsuz hâin ü bî-emn ü bî-emân felek V'iy hatâ-perver belâ-bahş u kazâ-gerdân felek Husrev-i sâhib-zemânlar kanın içen zulm ile Pür-sitem pür-mihnet ü pür-derd ü pür-efgân felek Sensin âhir tahtını viren Süleymân'un yile Mülk-i âbâdın mülûkün eyleyen vîrân felek Yidi yıl Eyyûb'a derd ü renc ü gam yoldaş idüp Nûh'a kendü öz tenûrından viren tûfân felek Gözlerinden Ya'kûb'un kan itdürüben Yûsuf'u Geh kuyuya bırağup geh atdıran zindân felek Matbahında zulmünün bişse ne tan yüz bin ciger Pâyesinde kahrunun çün çarhdur kazgan felek Mülk-i Yunan'a ser-â-ser hükm iderken âh kim Eyledün mesken bize şimdi Firengistân felek Yakamu yırtıp elünden nicesi âh itmeyem Cânımu odlara atdı derd-i Oğuz Hân felek Ağlamakdan ol ciğer-gûşem firâkından müdâm Kara kara kanlara boyandı bahristân felek Başuma karanulık itdün cihân aydınlığın Kara yüzlü kara bulıtlu per-i bârân felek Bir kılına virseler virmezdüm Oğuz Hân'umun Genc-i Kârûn ile bin bin milket-i Osmân felek

Blogger tarafından desteklenmektedir