Âşıka ta'n etmek olmaz mübtelâdur neylesin [Nef'î]

1. Âşıka ta'n etmek olmaz mübtelâdur neylesin
   Âdeme mihr ü muhabbet bir belâdır neylesin
2. Gönlü dilberden kesilmezse aceb mi âşıkun
   Gamzesiyle tâ ezelden âşinâdur neylesin
3. N'ola ta'yîn etse zabt-ı mülk-i hüsni gamzeye
   Zülfi bir âşufte-i ser-der-hevâdur neylesin
4. Zülfüne kalsa, perîşân eylemezdi dilleri
   Anı da tahrîk eden bâd-ı sabâdur neylesin
5. N'ola olsa muzdarîb hâl-i dil-i uşşâkdan
   Sînesi âyine-i âlem-nümâdur neylesin
6. Olmasa Nef'î n'ola dil-beste zülf-i dilbere
   Tab'ı şûhı dâma düşmez bir Hümâdur neylesin

Günümüz Türkçesi:

1. Âşığı kınamak olmaz, mübteladır, ne yapsın. İnsana sevgi ve muhabbet bir beladır, ne yapsın.
2. Âşığın gönlü sevgiliden kopmazsa buna şaşılır mı? [Can akıcı] bakışıyla ta ezelden dosttur, ne yapsın.
3. Gamzeyi, güzellik ülkesini muhafazayla görevlendirse ne olmuş? Saçı, aklı havada bir serseridir, ne yapsın.
4. Saçına kalsa gönülleri perişan eylemezdi. [Ama] onu da kışkırtan sabah yelidir, ne yapsın.
5. Âşıkların gönül halinden muztarip olsa ne olmuş? Göğsü dünyayı gösteren aynadır, ne yapsın
6. Nef'î sevgilinin saçına gönül bağlamasa ne olmuş? [Onun hercai] yaradılışı, tuzağa düşmez bir Hümâ kuşudur, ne yapsın!

Günümüz Türkçesi: Müddeî