Yine bu cevr ü cefâlar bize cânâ neyiki

Yine bu cevr ü cefâlar bize cânâ neyiki
Bu kadar hışm ü belâlar dil ü cânâ neyiki

Biliriz düşmân el uzatduğunu sünbülüne
Bilmezüz dahi başumuzdaki sevdâ neyiki

İtlerün kıldı alâle işiğüne varıcak
Seni sevdüğüm için bana bu gavgâ neyiki

Gice zülfün görüben düşde perîşân oldum
Dostlar hayr ola din bize bu rü'yâ neyiki

Ser-i kûyunda figân ile gören Ahmed'i dir
Yürür âvâre olub yine bu şeydâ neyiki